Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Η Καλλιρόη Μυριαγκού στην Αthens Voice


Costa Rica

Costa Rica

Η πρωταγωνίστρια της παράστασης-μονόλογου “Costa Rica” Καλλιρόη Μυριαγκού μιλάει στην A.V. για το ρόλο της


τεύχος: 337 - 09/03/2011 / σχόλια (0)

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θέατρο 362
Δεύτερη χρονιά για το έργο του Λένου Χρηστίδη στο Studio Μαυρομιχάλη
Από το Α-Ω: Γιώργος Λούκος
O καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου δημιουργεί για την A.V. το αλφάβητό...
image
Τα δύο αδέλφια που συναντιούνται στον προαύλιο χώρο μιας νευρολογικής κλινικής πρέπει ν’...
FUCKING GAMES
Στην Ελλάδα της Κρίσης και της υποκρισίας, το Θέατρο Βικτώρια τολμάει και ανεβάζει στην κεντρική...
 Ο Συµβολαιογράφος
Κυκλοφόρησε στην πόλη από στόµα σε στόµα: «Μη χάσεις την Υρώ Μανέ στο µ...
(Σ)εξουσιαστικά παιχνίδια
Η παράσταση “Fucking Games” του Grae Cleugh παίζεται σε κατάμεστη αίθουσα. Ο σκηνοθέτης...
Σεξ με την Αμερική
“Drunk enough to say I love you?”
«Είμαι η Ρόζι, μια γυναίκα κάπου μεταξύ 30 και 40 χρονών που δούλευα παλιά σε μια διαφημιστική εταιρεία. Θα μπορούσα να πω πως είμαι ένα γνήσιο δείγμα αυτού του περιβόητου lifestyle που χαρακτήριζε πολλούς Έλληνες την περασμένη δεκαετία. Σήμερα η ζωή μου έχει ανατραπεί εντελώς. Έχω απολυθεί, χρωστάω σε τράπεζες, μου κάνουν έξωση, οι σχέσεις μου είναι σε διάλυση. Και αποφασίζω ν’ αλλάξω ζωή. Με τα τελευταία μου χρήματα έχω βγάλει εισιτήριο για την Κόστα Ρίκα – είναι μια χώρα που λόγω φύσης, στο μυαλό μου, ταυτίζεται με τον παράδεισο. Οι θεατές με βρίσκουν μέσα στο σπίτι, ανάμεσα από ανοιχτές βαλίτσες που περιμένουν να τις τακτοποιήσω για την αναχώρησή μου. Η εικόνα του σπιτιού μου θυμίζει κάτι από “Ευτυχισμένες μέρες” του Μπέκετ, κι εγώ ως μια Γουίνι μιλάω ακατάπαυστα ή μάλλον τακτοποιώ: βαλίτσες και κυρίως σκέψεις, σχέσεις… το παρελθόν μου. Αν δεν το τακτοποιήσω πώς θα πάω στο μέλλον; Αυτή η διαδικασία της επιστροφής προς τα μέσα με πηγαίνει προς την ωριμότητα. Μέσα σ’ αυτό το συνειρμικό χάος ανακαλύπτω πράγματα για μένα που ο τρόπος ζωής μου δεν με άφηνε μέχρι πρότινος να δω. Η μεγαλύτερη δυσκολία-πρόκληση του ρόλου ήταν κάθε καινούργια σκέψη που σκάει στο μυαλό μου να φαίνεται σαν να εμφανίστηκε εκείνη την ώρα – μη σκηνοθετημένη. Αυτή η παράσταση δείχνει σα να δημιουργήθηκε επειδή “έπρεπε”. Ξεκίνησε από μια τυχαία συνάντησή μας (συγγραφέας, σκηνοθέτρια κι εγώ), που αν και φίλοι είχαμε χαθεί. Αυτή οδήγησε σε συζητήσεις για τις αγωνίες μας – αυτή έδωσε και το έργο, που εμπεριέχει και πολλούς αυτοσχεδιασμούς. Ακόμα και οι άλλοι συντελεστές που ήρθαν κατόπιν, μπήκαν γρήγορα στο νόημα και δεν υπήρχε κόπος για εξηγήσεις. Ίσως, γιατί τελικά είναι ένα έργο που με χιούμορ ασχολείται με σκέψεις και αγωνίες που κατατρύχουν όλους μας αυτές τις δύσκολες ημέρες».
“Costa Rica” του Αλέξανδρου Ντερπούλη. Σκηνοθεσία: Πωλίνα Καραναστάση. 104, Θεμιστοκλέους 104, Εξάρχεια, 210 3826.185, Παρ. & Σάβ. 21.30 & Κυρ. 20.00, € 15, 10 μειωμένο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου